Kapustalik (Sadove) - Alupka
Kapustalik ve Alupka'yı anlatmadan önce Kırım'ın büyük yazarlarından Sn. Cengiz DAĞCI'yı rahmetle anmak istiyorum.22 Eylül 2011 tarihinde Londra'da vefat eden Cengiz DAĞCI'ya Allahtan rahmet başta Kırım Tatarları olmak üzere tüm sevenlerine başsağlığı dilerim.
Bayramın ikinci günü. Kaç günün yorgunluğu geç kalkıyoruz. Sabah kahvaltısının ardından Reşat ağabey işlerini hallediyor. Öğlene doğru Reşat ağabey'in babasına gidiyoruz. Reşat ağabeylerin bir akrabası, onun oğlu ve damadı da orada. Gelişimizle birlikte dua okuyorlar. Sohbet muhabbet derken amca müsade istiyor. Kalın yemek yiyelim dediklerinde amca "sabah evden çıkmadan bir kaç yere gitmeye niyetlendik niyetimizi bozmak olmaz" diyor. Duayla amcayı uğurluyoruz.
Daha yeni kahvaltı yaptık ama yine harika bir sofrada bulduk kendimizi. Kesenize bereket olsun. Soframız ve bizler :)
Önce ev sahiplerimiz ve tek kızları, erkekler alınmasın kızlar aile için daha özel oluyorlar :)))
ve hep beraber
Zaman daraldıkça ziyaretleri kısa tutmak zorunda kalıyoruz. Yemeğin ardından müsade istiyoruz. Dualarla uğurluyorlar bizi. Bundan sonraki durak babamın dayısının torunu Hanife abla. Hanife abla Meryem ablanın ablası. Eşinin ismi Ahmet ağabey. Ahmet ağabey, Kapistolik'in gönüllü imamı aynı zamanda.
Duayla hoşgeldin diyorlar bize. Koyu bir sohbet başlıyor. Her seferinde şaşıyorum nasıl oluyor diye. Allaha şükür her gittiğimiz evden çok güzel anılarla döndük.
Eski fotoğrafları karıştırıyoruz, Hanife abla hala şaşkın...
Babamın kuzeni Ömer Amca. Rahmetli olmuş. Sağ iken akrabalarını o kadar çok aramış ki. Sadece halasının kızı Münire ablayı bulabilmiş. Keşke daha önce karşılaşabilseydik.
Çok kalamadık maalesef Hanife ablalarda. Duayla gözünün yaşıyla uğurladı Hanife abla bizi. İnşallah bir daha gitmek nasip olur.
Hanife ablaların ardından Reşat ağabey'lere gidip eşyalarımızı topluyoruz. Helalleşip ayrılıyoruz. Onlardan ayrılmak zor oluyor.(Reşat ağabey ve ailesine not: Her sabah kahvemi büyük bir keyifle içiyorum, herşey için tekrar teşekkürler)
Yola çıkana kadar nereye gideceğimize karar veremedik. Ne zaman teker döndü o zaman Yalta'ya gidelim dedik ve yola koyulduk.
Yalta yaklaşırken denize girelim, nasıl olsa Ay Petri dağına da çıkacağız diye Alupka'da kalmaya karar verdik. Yalta'yı iyi saatte olsunlarla gezince bu fikir daha sıcak geldi :))) Bunun üzerine navigasyona Alupka'yı işaretledik ama sevgili navigasyon bizi kestirmeden götürmeye karar verince
çıkmaz sokağa ulaştık :)
Allahtan Burçin'in yön duygusu güçlü de doğru yolu bulduk ve kalacak yer aramaya başladık. Önce bir otelin önünde durduk ve fiyat sorduk. Kahvaltı hariç doksan dolar istedikleri oda bir çekyat ve tuvalet ve banyodan
Ayrılıp evlerini kiralayanlarda şansımızı denemeye karar veriyoruz . Kırım'da gittiğiniz her yer de konut (жилье) yazan bu tabelalardan görebilirsiniz. Pazarlık yapmayı unutmayın.
Otel, sahil şeridindeki yüz dolardan ve evini bir geceliğine kiraya vermek istemeyenlerden sonra 175 grv'ya Ivan adından birinin evini bulduk. Evin çeşirli odaları var. Bizim kiraladığımızın tuvalet ve banyosu içindeydi. Aracımızın güvende olması avantaj oldu.
Tuvalet banyo
Ve oda. Burçin midesini bozduğu için gelir gelmez uzandı.
Bu arada denize girmek hayal oldu. Bir saat kadar dinlendikten sonra Yalta'ya gezmeye gittik. Yalta çok renkli bir yer. neredeyse onbeş yirmi metre arayla müzisyenler, dans edenler, değişik yeteneklerini sergileyen insanlar ve tabii ki kostümcüler var:) Ressamlar caddesi olarak adlandırdığım bölümde ise birbirinden güzel resimler var.
Saat ilerlemeye gecenin rengi değişmeye başlayınca Burçin tedirgin olmaya başladı. Çok yorgun olunca ben de diretmedim ver ertesi güne zinde başlamak için motelimize geri döndük.
Yorumlar
Yorum Gönder