Gori üzerinden Ermenistan
Kaygana (yağda kızarmış yumurtalı ekmek) eşliğindeki güzel kahvaltının ardından, eşyalarımızı arabaya yerleştirdik. Mtskheta'ya bakıp Ermenistan'a gideceğiz.
Mtskheta'ya kadar her şey güzeldi de sonrasında Azeri taksicinin ahı tuttu. Ermenistan yolunu sorduğumuz Azeri taksici 30 lira karşılığında bizi Ermenistan yoluna çıkarabileceğini söyledi. 10 lira veririm dedim kabul etmedi, söylene söylene yola çıktık ve kendimizi Batum yolunda bulduk. Eh Staline bir dua!!! için evini ziyaret şart oldu.
Gori yolundayız ancak tabela yine yok. Bir benzincide durup soruyoruz, çocuk araca binip bize yolu gösteriyor, girişinde ufacık bir tabela var. Şehrin girişi, kısa Rus-Gürcü savaşında yıkılmış, yerine sosyal konutlar inşaa etmişler.
Stalin müzesi, şehrin girişine araçla beş on dakika. Müzeye (evi yanında) giriş, ev ve tren gezisi dahil kişi başı 15 lari. 10 kişi üzeri oluranız rehberlik hizmeti (ingilizce) ücretsiz.
Ve işte başlıyoruz...
Stalin'i bu dünyaya hediye eden anne ve baba Ekatetina ve Vanovis. Eh be Ekaterina, "Stalin, senin yerine taş doğurayadım" dediğin oldu mu? Ne bela saldın başımıza...
Anne babası dışında çocukluğuna ilişkin bir bilgi yoktu diye hatırlıyorum. Direk gençliğine ve işçi partisi bolşevik dönemlerine geçiyor. Aşağıdaki fotoğraf silik çıkmış biraz ama isimler çok tanıdık
Bugün mühendislik için ne yaptın : ))
Stalin ve silah arkadaşları desem de inanmayın, çünkü bunlar demiryolu işçileri (kapitalizm ve komünizmin başlangıcı)
Sürgünden bir sene sonrası
Stalin'in treni, evini çekesim olmadı
Ve Stalin'e veda ediyoruz
Gori'nin ardından rotamız Ermenistan. Ancak kötü haber Tiflis'e dönmek zorundayız ve macera başlıyor....
Tiflise vardığımızda bir kaç kez durup yol sorduk. En son konuştuğumuz adam şose mi yoksa bişey mi dedi ben şoseyi anladım ya şose şose dedim ve işte şose, bilin bakalım nereye çıkıyor : )
Yolun bu kadar düzgün olduğuna bakmayın yer yer çukurlu, yer yer topraklı, yaklaşık 30 km. Yoldan geçen Türk tırlarına yolu soruyoruz, plaka 53 : ) Soru şu: "ne kadar daha yol böyle" cevap "nereden nereye kadar :)"
Ermenistan yoluna çıkmamız baya bir zamanımızı aldı, sınıra varmadan son köy Azeri köyü, gıda ve yakıt ihtiyacınızı karşılayabilirsiniz ancak döviz bürosu gibi bir yer yok, çekindeğimiz için de Ermeni parası var mı diye soramadık.
Gürcistan sınırından çıkmadan önce "Ermenistan almazsa geri dönebilir miyiz?" diye soruyoruz eşeği sağlam kazığa bağlamak lazım :)) Evet cevabını aldıktan sonra cebimizde tek kuruş Dolar ve Dram olmadan Ermeni sınırına geçiyoruz. Karşılatığımız Türk şoförlere, Türk Lirası karşılığı Dolar soruyoruz ancak onlarda da yeterli miktar olmadığını bozamayacaklarını söylüyorlar. Vize konusunda ise; bize 20 dolar size 30 dolar olur o da verirlerse diye bizi tedirgin ettikten sonra yollarına gidiyorlar.
Bizi sakinleştiren ise Ermeni gümrük memuru oluyor. Yavaş efendi yavaş.
Ve biz, 15'er Lira (1 TL=227 Dram) vize parası (parayı Ermenistan tarafından bankamatikten memur eşliğinde çektik) ödedikten sonra Ermenistan sınrına giriyoruz. Araba pasaportu için 50 Lira, gümrükçülere işlem için 5 Lira, 15 Lira araç sigortası verdikten sonra artık Ermenistandayız :). Merak edenlere, sınırda hiç bir sıkıntı yaşamadık.
Dağ yollarından kıvrıla kıvırla Erivan'a doğru yol alıyoruz.
Şehirlerarası, yolcu taşımacılığı
Meyve ve yemiş zamanı
Yavaş yavaş gün batıyor
Erivan'a vardığımızda karanlık basmıştı. Sınırdan şehir, dağ yollarından, üç saat sürüyor. Gürcistan ile saat farkı yok.
Şehre girdiğimizde içgüdülerimiz ile şehir merkezini buluyoruz ve Giregor'un oteline yerleşiyoruz.
Yorumlar
Yorum Gönder