Kırım Akmescit - Ruske - Akmescit

Sabah kalktığımızda 4 Eylül 2011 Pazar akşamına aldığımız İstanbul biletimizi 3 Eylül 2011 Cumartesi gününe almaya karar verdik. THY'nın Kırım Akmescit Havaalanındaki bürosu başarılı, Türkçe, Rusça ve İngilizce hizmet almanız mümkün. Herhangi bir sorun çıkmadan bilet tarihimizi değiştiriyoruz ve eşyalarımızı toplayıp Akmescit yoluna düşüyoruz.

Yolda Remziye'yi arıyoruz, bizim için Vilademir'in evini ayarlıyor. Keyfimiz yerinde. Remziye ve Vilademir ile akşam buluşacağımız için Akmescit'i gezmeye karar veriyoruz. İlk durağımız Kırım Tatar Sanat Müzesi.

Giriş ücreti çok düşük

Müze bir salon büyüklüğünde. Binanın kalan kısmını kiralamak için maddi imkan olmadığı için tek salonda her ay farklı bir sergi sunuyorlar. Biz gittiğimizde ünlü şarkıcı Sn. Rüstem Memedov'un hayatına ilişkin bir sergi vardı. Ayşe Hanım bize çok güzel bilgiler verdi. Sohbet sırasında "Nalbantlara" kız verdikleri ortaya çıktı.


Kırım Tatar Sanat Müzesi unutturulmaya çalışılan Kırım Tatar varlığı, kültürü ve diline ilişkin güzel bilgiler alabileceğiniz bir yer.Gitmenizi tavsiye ederim.

Önce müze sonra Ayşe Nalbant

Müzede Kırım Tatar kültürüne özgü güzel hediyelik eşyalar mevcut. Buradan ikisi küçük çoban olmak üzere geleneksel kıyafetler içinde dört çift bebek aldık, tavsiye ederim.

İstikamet Ayşe Nalbant'ın evi. Kırım Akmescit'e kırk kilo metre uzaklıktaki köye gittiğimizde çok sıcak karşılanıyoruz. Ayşe teyze seksenin üzerinde. Baba tarafından gelinimiz anne tarafından kan bağı ile akraba :)

Bu Ayşe temzemin Annesi, ne kadar çok benziyorlar di mi?

Ayşe teyzemin Almanya'da yaşayan kardeşi. Haber alamıyorlarmış (İlknur'a Not: Sen bilir misin Almanya'da yaşıyormuş)

Ayşe teyzem, kızı, gelini, oğlu ve torunu ile güzel bir iki saat geçirdik. Bize bahçelerinden Kırım elması verdiler söylemesi ayıp çok lezzetliydi hatta Ankara'ya bile getirdim :)

Recep ve Ben

İki Ayşe yan yana :)

Artık gitme vakti. Akşam Revan ve Remziye ile buluşacağız daha sonrasında da eşyalarımızı toplamamız gerekecek malum yarın dönüş vakti.

Ayşe teyzeden sonra Revan'ın evine gidiyoruz. Kart babası, babası ve Revan ile bahçelerinde oturuyoruz. İki kaşın arasında yemek yapmışlar. Elinize sağlık kesenize bereket olsun.

Remziye'yi daha fazla bekletmememiz lazım. Müsade istiyoruz, Revan'da bizimle geliyor Remziye ile buluşuyoruz. Artık buraları öğrendiğimiz için onlara mekanı biz öneriyoruz tabii ki CiaoKafe. Sanırım onlar da beğendi.

Güzel bir akşamın ardından vedalaşıyoruz...


Kırım'a ilişkin bir kaç gözlemimi paylaşmak istiyorum. Bunları yazmadan önce amacımın kimseyi eleştirmek/yargılamak olmadığını belirtmek isterim.


Kırım gezimden öğrendiğim burada yani Türkiye'de yaşadığımız Kırım ile orada yaşanan Kırım arasında büyük fark olduğu. Kırım'da yaşayan insanlar için Kırım dışından köklerini aramak için gelen insanlar çok kıymetli hele ki Türkiye'den geliyorsa. Hayat şartları gerçekten zor ve maddi manevi bizlerin desteğine ihtiyaçları var. Bana göre Kırım'da üç büyük sorun var. İşsizlik, Dini Gruplar ve Ana Dilin Genç Nüfus Tarafından Kullanılmaması...